Για πολλές δεκαετίες πιστεύαμε ότι η Εύα Μπράουν – η γυναίκα που έγινε κ. Χίτλερ για κάτι λιγότερο από 40 ώρες και μοιράστηκε...
τη ζωή αλλά και τον θάνατό της τον Απρίλιο του 1945 με τον Φίρερ – που ήταν μια χαζή ξανθιά χωρίς πολιτικές ανησυχίες. Μια ασήμαντη παρουσία στον πλευρό ενός «σημαντικού» άνδρα, που είχε τον ρόλο απλώς και μόνο να τον διασκεδάζει, πάντα διακριτικά και πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Μια νέα βιογραφία, που έχει ήδη κυκλοφορήσει στη Γερμανία και επανέρχεται στο προσήλιο μέσα από την ιστοσελίδα «Daily Beast», ανατρέπει τις γνωστές θεωρίες για τη γυναίκα που ερωτεύτηκε τον πιο διάσημο «κακό» της Ιστορίας και επί 13 ολόκληρα χρόνια ήταν η ερωμένη του.
Η Γερμανίδα ιστορικός Χάικε Γκερτεμάκερ, στο βιβλίο «Εύα Μπράουν: Η ζωή με τον Χίτλερ», ισχυρίζεται ότι οι βιογράφοι είχαν υποτιμήσει τον ρόλο που έπαιζε η νεαρή καλλονή στη ζωή του Αδόλφου Χίτλερ.
Η Γκερτεμάκερ υποστηρίζει ότι η Μπράουν ήταν μια γυναίκα πολιτικοποιημένη που πίστευε στα ναζιστικά ιδεώδη, κέρδισε σταδιακά το ενδιαφέρον του και απολάμβανε μια υγιή ερωτική ζωή στο πλευρό του. Μέσα από δεκάδες ντοκουμέντα, επιστολές, ημερολόγια και φωτογραφίες έγραψε, λοιπόν, και πάλι την ιστορία της ζωής της.
Σε αντίθεση με πολλούς ιστορικούς που σχολήθηκαν μαζί της, η Γκερτεμάκερ υποστηρίζει ότι η Μπράουν ήταν παρούσα σε σημαντικές συναντήσεις του Χίτλερ μ υψηλόβαθμα στελέχη των ναζί. Εξερευνεί, μάλιστα, την καθημερινότητα της σχέσης τους, με τις μικρολεπτομέρειες και τα καβγαδάκια που συχνά είχαν αντικείμενο... τη χορτοφαγία του Φίρερ και την άρνησή της να την ακολουθήσει. Σε αντίθεση με τη γενική αντίληψη, η συγκεκριμένη ιστορικός είναι πεπεισμένη ότι είχε σεξουαλική ζωή.
Η Μπράουν, παθιασμένη με τον Φίρερ, επιχείρησε να τραβήξει την προσοχή του αφοσιωμένου στο κόμμα Χίτλερ με ανορθόδοξο τρόπο. Αποπειράθηκε να δώσει τέλος στη ζωή της δύο φορές, μάι το 1932 όταν αυτοπυροβολήθηκε και το 1935 όταν πήρε υπνωτικά χάπια. Κάθε απόπειρα όμως την έφερε πιο κοντά στον εραστή της, ο οποίος τρεις μήνες μετά τη δεύτερη απόπειρα, της αγόρασε διαμέρισμα, σε απόσταση πέντε λεπτών από το δικό του. Και από εκείνη τη στιγμή μέχρι τον θάνατό τους, «η σχέση τους ήταν σαν γάμος».
Ο ίδιος ο Φίρερ κάποια στιγμή είχε πει: «Μόνο η κ. Μπράουν και ο γερμανικός ποιμενικός μου είναι πιστοί». Εκείνη του απέδειξε για τελευταία φορά τα αισθήματά της με την υπέρτατη πράξη αφοσίωσης το απόγευμα της 30ής Απριλίου του 1945 και ενώ ο σοβιετικός στρατός σφυροκοπούσε τη γερμανική πρωτεύουσα.
