Γράφει ο Γιώργος Λουπάσης
Φιλόλογος
Κύριοι,
Διπλή αφορμή με αναγκάζει να σας γράψω τούτο το γράμμα.
Πρώτον, δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για πιθανή (περαιτέρω) μείωση από την 1η Ιανουαρίου του εφάπαξ βοηθήματος...
που χορηγεί το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων. Δεύτερον, άλλα δημοσιεύματα σχετικά με πρόσφατη δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία οι ψηφοφόροι κατά ένα ποσοστό που προσεγγίζει το 20% θα ψήφιζαν σήμερα, αν γίνονταν εκλογές, τη Χρυσή Αυγή.
Το πρώτο θέμα είναι ένα από τα πολλά που επιβεβαιώνουν την εξαθλίωση στην οποία έχει οδηγηθεί η ελληνική κοινωνία μέσω της κατάρρευσης των οικονομικών δυνατοτήτων μισθωτών και συνταξιούχων, αλλά και άλλων κοινωνικών ομάδων. Το δεύτερο θέμα συνιστά την κατ' εξοχήν απόδειξη του ότι η απελπισία τυφλώνει το μυαλό και οδηγεί μέχρι την παράκρουση.
Για το πρώτο θέμα αρκούμαι να προσθέσω ότι ως συνταξιούχος πλέον εκπαιδευτικός που επί 35 χρόνια (ούτε μέρα λιγότερο) υπηρέτησα ευσυνείδητα την πατρίδα και την κοινωνία γεύομαι τα δηλητηριώδη υποπροϊόντα των εργαστηρίων της πολιτικής και των πολιτικών. Για το δεύτερο θέμα να προσθέσω επίσης ότι ο λόγος είναι για ένα ακόμη πολιτικό κόμμα που με τους βουλευτές του συμπληρώνει τον αριθμό «300».
Κύριοι,
Μου δίνετε (όχι μόνο εσείς προσωπικώς) την εντύπωση ότι δεν αντιλαμβάνεστε τα πασίδηλα. Ότι δεν διακρίνετε τα συντρίμμια στα οποία κείτεται η πατρίδα μαζί με το λαό της. Ότι δεν ξέρετε πως αυτό είναι έργο δικό σας, των πολιτικών, οι οποίοι επί δεκαετίες οδηγούσατε τη χώρα σταθερά προς την καταστροφή. Ότι αγνοείτε πως και σήμερα, όπως πάντοτε, φορτώνετε τα βάρη της «σωτηρίας» στα συνήθη υποζύγια. Ότι απεργάζεσθε (αν δεν έχει ήδη συντελεσθεί) την άνευ όρων υποταγή στα κελεύσματα ουτιδανών σωτήρων.
Μου δίνετε (όχι μόνο εσείς προσωπικώς) την εντύπωση ότι δεν αντιλαμβάνεσθε πως ο ελληνικός λαός έχει πλέον ξεπεράσει το στάδιο στο οποίο, όταν βρισκόταν, ένιωθε αποστροφή για τους πολιτικούς, και κινείται πλέον στη σφαίρα της οργής. Γιατί διαπιστώνει ότι όχι μόνο κατέστρεψαν (καταστρέψατε) τη ζωή του και τα όνειρά του, όχι μόνο δεν έχει πληρώσει κάποιος από αυτούς (από εσάς) για την καταστροφή, αλλά και ότι έχουν (έχετε) την τόλμη (δηλαδή το θράσος) να εμφανίζονται (να εμφανίζεστε) με το προσωπείο του σωτήρα.
Ως εδώ, λοιπόν… «Αποθανέτω η ψυχή μου…».
Καταλάβατε, κύριοι, γιατί οι απελπισμένοι δεν νοιάζονται ούτε για το χρώμα της Αυγής ούτε για το αν πρόκειται στ' αλήθεια για «αυγή»; Καταλάβατε γιατί πετάνε στα σκουπίδια τις απειλές και τις προειδοποιήσεις και τις ταμπέλες, όλα όσα στρέφονται γύρω από κάποιο «αυγό του φιδιού»;
Η Χρυσή Αυγή δεν ήρθε μόνη της.
Δεν είναι επιλογή που οφείλεται στις πεποιθήσεις του ελληνικού λαού.
Τη Χρυσή Αυγή τη «φέρατε» εσείς.
Και είναι το μαστίγιο που ολοένα και περισσότεροι παίρνουν στα χέρια τους και το υψώνουν απειλητικά. Επειδή δεν έχουν άλλον τρόπο να αντιδράσουν. Επειδή διαπιστώνουν πως κι εκείνοι τους οποίους κατέστησαν αντιπροσώπους των και τους έστειλαν στη Βουλή άγονται και φέρονται από το νόμο της «κομματικής πειθαρχίας» απαρνούμενοι το αναντικατάστατο δικαίωμα της ελεύθερης συνείδησης. Επειδή γνωρίζουν πως δεν υπάρχει χώρα όρθια με κατεστραμμένους ανθρώπους.
Κατά τον αρχαίο ποιητή, «ψυχής μέγας χαλινός ανθρώπων ο νους». Εσείς καταφέρατε να συντρίψετε και την ψυχή και το νου ενός ολόκληρου λαού. Σας περιμένει (όπως έχει γίνει και με άλλους ομοτέχνους σας του παρελθόντος) η αδέκαστη κρίση της ιστορίας και το ανάθεμα των μελλοντικών γενεών. «Άνδρες γαρ πόλις και ου τείχη ουδέ νήες ανδρών κεναί», όπως δίδαξε ο Θουκυδίδης (τον οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε μελετήσει μέχρι κεραίας. Εσείς τον γνωρίζετε;)
